యమునా తటిలో తిరిగెడి వాడట

సూర్యుని సంతానం యమున యముడు

యమున కాలస్వరూపం

పోయిన కాలం తిరిగిరాదు

కృష్ణుడు కాలమును శాసించ గలవాడు 

కాలమునకు అతీతుడు 

యమునా తటంలో ఆ కృష్ణుడు విహరిస్తూ వుంటాడు.

ఆ కృష్ణునిపై 

బాలురు మొదలుకొని స్త్రీపురుష భేదం లేకుండా అందరికీ ఎదో తెలియని మోహం..
ఎందుకు ..?
ఎవరికి తెలియని చెప్పలేని అర్థం కాని భావన
గోపికలకు వయసుతో సంబంధం లేకుండా 

వాడంటే విపరీతమైన అపేక్ష.
అలాంటి కృష్ణుడు కనబడకపోతే
వెతుక్కుంటున్నారు వారు..
యమునాతటిలో తిరుగుతూ వుంటాడు
వాడిని మీరు చూశారా..?
వారు గొల్ల పడతులు ..అంతకన్నా యేం చెబుతారు?
ఆ అణగని అలకలూ ..
తడబడే నడకలూ ..గుర్తులు చెబుతున్నారు
వాడి కళ్ళు అందంగా వున్నాయని అంటంలేదు
ఆ కళ్ళనుంచే అన్ని అందాలూ పుట్టాయమ్మా ..

అంత అందంగా వుంటాయా కళ్ళు
అలాటి వాడు మీకగపడ్డాడా..?
మీరు చూశారా..?
అంటున్నారు..
మునులు సాక్షాత్కారం కోసం తపస్సు చేస్తుంటారు
వారికే కామనలూ లేవు..
వారు ఎవ్వరికోసమైతే ధ్యానం చేస్తున్నారో ..

వాడే వచ్చి వారి ధ్యానాన్ని భగ్నం చేసి ..

పగలబడి నవ్వుతున్నాడు..
వారు కళ్ళ కెదురుగా నిలిచిన భగవానుని 

తాము ఎవరికోసం ధ్యానం చేస్తున్నారో 

వాడే వీడని గుర్తించలేక 

కనబడ్డ వాణ్ణి కోపగించి
కనబడని వానికై మళ్ళీ ధ్యాన మగ్నులౌతున్నారు..
 

కానీ గోపికలు ..
మునులకు గినులకు ముసుగులు వేసీ 

మురిసెడు వాడమ్మా..
అంటున్నారు..
అదెందుకో తెలియదు గాని 

వారికి కృష్ణుని కన్నా మునులెక్కువ కాదు
అందుకే వారు మునులూ గినులూ..
వాడు అష్టాక్షరీ నాధుడు..
ఇవన్నీ చెప్పింది గోపికలు అనుకుంటున్నారా..
గోపికా భావంతో పుట్టపర్తి చెప్పిన మాటలివి
అవి ఈ రాగాలు పలికాయి ..
 
యమునా తటిలో తిరిగెడి వాడట 
చెలియా చూచితివా 
ఓ చెలియా చూచితివా 

ఆ అణగని అలకలతో 
ఆవుల క్రేపులతో 
ఆ తడబడు నడకలతో 


యమునా తటిలో తిరిగెడి వాడట 
చెలియా చూచితివా 
ఓ చెలియా చూచితివా 

 
ఆ కన్నులలో పుట్టినవమ్మా 
అన్నీ అందాలు 
అందుకే మరులున వెంట బడిన 
మా కందని వాడమ్మా 
వాడు అల్లరి వాడమ్మా 


యమునా తటిలో తిరిగెడి వాడట 
చెలియా చూచితివా 
ఓ చెలియా చూచితివా 


మా మనసులలో వలపులు రేపీ 
మరగిన వాడమ్మా 
ఎంత వెదకినా అగపడ డమ్మా 
కరుగని వాడమ్మా 
వాడు కపటపు వాడమ్మా 


యమునా తటిలో తిరిగెడి వాడట 
చెలియా చూచితివా 
ఓ చెలియా చూచితివా 


మునులకు గినులకు 
ముసుగులు వేసీ 
మురిసేది వాడమ్మా 
మొగిని అష్టా క్షరి మంత్రములోనే 
వేలసేడు వాడమ్మా 
యమునా తటిలో తిరిగెడి వాడట 
చెలియా చూచితివా 
ఓ చెలియా చూచితివా 

ఆడుకోరా కృష్ణా ఆడుకో..

కృష్ణునిలా 
షష్టికములను చేసి 
లీలలు చేసి 
అమ్మకు విశ్వరూపం చూపిన అవతారం 
ఎక్కడా లేదు 

అసలు ఈ పిల్లాడేనా 
ఇంత గొప్ప వాడనుకుంది యశోద
అటువంటి యశోద 
సకల విశ్వాన్ని చూసింది 
చిన్ని కృష్ణుని నోటిలో..

మన్ను తిన్నావా ..
ఏదీ నోరు చూపు..

అమ్మ మన్ను తినంగనే నాకొంటినో 
శిశువునో వెర్రినో 

నిజంగా నోరు విప్పితే..
సమస్త భువన భాండమంతా గోచరమయ్యింది..
అంత గొప్ప ఆనందాన్ని అనుభవించింది ఆమె
మరుక్షణం విష్ణు మాయ కమ్మేసింది.

వీడా బ్రహ్మం అనుకుంది
ఎంత సౌలభ్యమండీ కృష్ణావతారంలో
ఎంత భక్త సులభుడై నిలిచాడా పరబ్రహ్మ..

ఆ మధుర మంగళ మనోహర రూపాన్ని 
పుట్టపర్తి వారు ఎంత అందంగా వర్ణించారో చూడండి..

ఆడుకోరా కృష్ణా..
ఆడుకో..
కాలమను సూత్రాన గట్టి బ్రహ్మాండమ్ము
మేలైన రతనాల మేటి గిలకల బండి
ఆడుకోరా కృష్ణా..
ఆడుకో..
వాడ వాడల తిరుగ వద్దురా నా తండ్రి..
ఆడుకోరా కృష్ణా ఆడుకో..
మనుజ తనువుల బోలు మట్టి గురిగెలయందు
మాటికిని చైతన్య మట్టి పాలను నింపి..
ఆడుకోరా కృష్ణా..
ఆడుకో..

మాయ బోలిన యమున మధురముగ ప్రవహింప..
ఆ యమున నీడలో అల్లనల్లజూచి..
ఆడుకోరా కృష్ణా..
ఆడుకో..

రాసము లప్పుడాడిరీ

రాసలీల ఒక మహా యోగం
కృష్ణ మోహితులైన గోపికలు
తమ మనః ప్రాణాలను 
ఆ మదన మోహనునికి ఆరతి పట్టగా..
వారి అత్యుత్తమ ప్రేమావేశమునకు 
ఆనందమందిన పరమాత్మ
తానూ వారి మధ్య 
ప్రతి గోపికకూ ఒక కృష్ణుడై..
రాత్రంతా ఆనంద నటనమాడాడు
గత జన్మ లో మునులూ ఋషులైన వారు
వేల సంవత్శరాలు తపించినా 
కానలేని ఆ పరంధామునితో
ప్రేమ మోహం కామన పెనవేసికొన్న భావనలతో
స్త్రీ రూపాలలో వున్న వారు
కట్టుబాట్లను దేహ పరిమితులను దాటి
ఆ మురళీరవానికి మైమరచి కృష్ణునితో ఆడిపాడారు.

దళాలను కలుపుతున్న పద్మం నడిమిభాగం దిమ్మె
పంకజనేత్రుడు ఆడుతున్నాడా దళాల మధ్య
ఘలు ఘల్లు మంటున్న నూపురాలు 
తాళం వేస్తున్నాయి
ఆ కమ్ర కంకణాల ఝణత్కారం 
యమునలో ప్రతిధ్వనిస్తూంది
ఆ కర్ణకుండలాల కాంతులు 
దిక్కులను కాంతిమయం చేసాయి
ఉన్నాయా లేవా అనేలా ఉన్న వారి నడుములు 
ఆ నల్లనయ్య చిందులకు ప్రతి పలుకలేక తూగాడిపోతున్నాయి
వారి తెల్లని నవ్వులు ముత్యాలు చల్లినట్లు విరిసిపోతున్నాయి
అలసిన వారి చిరుచెమటలకు కాస్త కాస్తగా తడిసి నుదుటికతుక్కుపోయిన ముంగురులు
కొత్త అందాలను జతచేస్తూన్నాయికృష్ణుని చేతనున్న వేణువు
 తనకు తానయి 
కమ్మని రాగాలను  తానూ ఆలపించి మురిసింది
ఎలా వుంది రాసలీల
కృష్ణ లీలా హేల

ఈ పాటను 
అయ్య పాడుతుండగా విన్న జ్ఞాపకం వుంది
చేతితో తాళం వేస్తూ వారు పాడుతూ
మనకూ ఆ రాసలీలను అనుభూతం గావించే వారు
అందరు గోపికలతో ఆడుతున్న ఆకృష్ణుని మీరూ చూడండి..


"అంగనా మంగనా మంతరే మాధవవో

 
మాధవం మాధవం చాంతరే చాంగనా''.





రాసము లప్పుడాడిరీ
ఉల్లాసముతో పూబోడులూ

పద్మము నందున్న దిమ్మెగా..
నడుమ పంకజ నేత్రుడు నాడగా..

 రాసము లప్పుడాడిరీ..
ఉల్లాసముతో పూబోడులూ..
 ఘలు ఘలు ఘలుమంచు నూపురా
ములయందు దాళముగుడాగా
కలకలమని మణిమేఖలా
ములను సంగీతమ్ము జోడుగా

రాసము లప్పుడాడిరీ..
ఉల్లాసముతో పూబోడులూ..
గొప్పగ జెక్కిన కొప్పులా
కుసుమాలు దుసికిళ్ళులాడగా
విప్పుగనున్న కుచంబులా
వేడుక పైటలల్లాడగా

రాసము లప్పుడాడిరీ..
ఉల్లాసముతో పూబోడులూ..
కమ్ర కంకణ ఝణత్కారము
యమునగర్భాన ధ్వనించగా
కర్ణకుండల మూలకాంతులూ
క్రమ్మి దిక్కుల నప్పళించగా

రాసము లప్పుడాడిరీ..
ఉల్లాసముతో పూబోడులూ..
ఉన్నవో లేవో యనంగనూ
ఉన్న నడుములు తూగాడగా
కన్నులనల్లని కాంతులూ
కలువల నల్గడ జిమ్మగా

రాసము లప్పుడాడిరీ..
ఉల్లాసముతో పూబోడులూ..
మల్లెపూవుల వంటి నవ్వులూ
తెల్లని ముత్యాలు చల్లగా
మాణిక్యాధరముల రోచులూ
మసలి దాసనములు చల్లగా

రాసము లప్పుడాడిరీ..
ఉల్లాసముతో పూబోడులూ..
అలకలు గుంపులు గ్రమ్ముతూ వింత
యందము మొగముల జేర్చగా
ధకధకధయ్యిమంచునూ జతులూ
తాళమానముల గూడగా

రాసము లప్పుడాడిరీ..
ఉల్లాసముతో పూబోడులూ..
అమృతము లొల్కెడు బల్కులా
అధికముగా స్వేదమొల్కగా
తనకుదానయి కృష్ణువేణువూ
తంద్ర సంగీతమ్ము చిల్కగా

రాసము లప్పుడాడిరీ..
ఉల్లాసముతో పూబోడులూ..
అష్టాక్షరీ విభుడప్పుడూ
ఆనంద వర్షము గుర్వగా
ఆకాశ వీధులలోపలా
అమరులు మేనులు మర్వగా

రాసము లప్పుడాడిరీ..
ఉల్లాసముతో పూబోడులూ..

శ్రీ రాధాదేవీ.. చింతిత ఫల దాయకి..

శ్రీ రాధాదేవి ఉపాసన కృష్ణభక్తి సంప్రదాయంలో ప్రముఖమైనది.
తత్వపరంగా చూస్తే ...
ఈ అనంత ప్రకృతి స్వరూపిణీయిన పరాశక్తి యొక్క ప్రేమానంద స్వరూపమే రాధ. 
ఈ ప్రకృతి జీవులలో ఆ శక్తి  భక్తి రసమూర్తిగా స్ఫురిస్తే, 
పరమాత్మలో కృపారస స్పూర్తిగా మూర్తీభవిస్తే అదే “రాధాతత్వం”. 
విశ్వ ప్రకృతిలోని విద్యాశక్తి సరస్వతి, 
ఐశ్వర్య శక్తి లక్ష్మి, ఇచ్చాఙ్ఞానక్రియాత్మక శక్తి గౌరి,
 కాలస్వరూపం కాళి, ప్రతాపరూపం దుర్గ, జలరూపం గంగ, 
వేదస్వరూపం గాయత్రి. 
ఇలా విభిన్న శక్తుల విభిన్న రూపాలుగా ఆరాధింపబడి 
ఆ శక్తుల సమృద్ధి జగదంబకృపగా లభిస్తోంది. 
అలాగే భగవంతుని వైపు బుద్ధిని నిలిపి, సర్వ సమర్పణతో ఆ”రాధి"ంచే భక్తి శక్తి రాధ
ఇది పుట్టపర్తి వారు కట్టిన రాగం వారు పాడి తన్మయమొందిన రాగం 
మా అక్క చెల్లెళ్ళకు పాఠం చేయించారు

 

శ్రీ రాధాదేవీ..
చింతిత ఫల దాయకి..

గీర్వాణకోటీర
కిమ్మీరిత పదయుగళీ..

శ్రీ రాధాదేవీ..
చింతిత ఫల దాయకి..

వేదాంత విపులార్థ వినుతా
ప్రకృతి రూపిణి
భేదవాదవేదినీ
వినోద చరిత కృష్ణా ప్రియా

శ్రీ రాధాదేవీ..
చింతిత ఫల దాయకి..

దరహాస విభావాసిత
తరుణచంద్ర కాయుత


సుందరదృష్టినిపాత
దర దృష్టినిపాత
అష్టాక్షరి రూపా..

ఎంతని కీర్తింతునురా..

అజ్ఞాత వాగ్గేయకారులు పేరిట
 TTD చానల్ లో ఒక ప్రోగ్రాం వచ్చింది..
అందులో 
మా అక్కయ్య 
పుట్టపర్తి నాగపద్మినిని ఆహ్వానించారు

అక్కయ్య మా నాన్న గారి గురించి చక్కగా చెప్పింది
పుట్టపర్తి వారు అష్టాక్షరి మకుటంగా 
సుమారు ఏడు వేల కీర్తనలు వ్రాసారు

అవి కేవలం భక్తిలో తాదాత్మ్యత పొంది 
తనకోసం తానుగా వ్రాసుకున్నవి
తనలోని ప్రతి భావాన్నీ
కోపం 
ప్రేమ
విరహం
తపన
అలక
ఇలా ..

ఆ పరమాత్మతో వ్యక్త పరచుకున్న 
భావ పరంపరలే ఆ కీర్తనలు
అందులో తాను చేసిన తప్పులను 
చేసిన దోషాలను
దాపరికం లేకుండా 
చెప్పుకున్నవే ..

అంతే గాక
సంగీతంలో మంచి ప్రవేశం 
అభిరుచి ప్రేమ వున్న కారణంగా
పుట్టపర్తి వారు ప్రొద్దుటూరులో వున్న రోజులలో

 మైసూరు చౌడప్ప శిష్యులు 
జమాలప్పగారితో కలిసి 
రక రకాల రాగాలలో కృతులు వ్రాయటం 
వానికి సంగీతం నోట్లు వ్రాయటం జరిగింది
జమాలప్ప గారు మంచి వయొలిన్ ఆర్టిస్ట్

అపురూపమైన రాగాలు
 హేజ్జుజ్జి 
ముఖారి 
లతాంగి 
కల్యాణ కేసరి
పుష్పలతిక 
సైంధవి
తరంగిణి
కైకవసి 
ఝంకార ధ్వని 
త్యాగయ్య గారు చాలా వ్రాసారట
ఆ రాగాలలో పుట్టపర్తి వారూ ఎన్నో కృతులు రచించారు 

శుభ పం తు వరాళి - రూపక తాళం 


ఎంతని కీర్తింతునురా ..
యేమో నీ కరుణ  గలుగ..

పంతమేల..? గిరిధర నా పై ..
నీ వాడగాన..

సవసవగా పెద్దలచే చరితంబులు విని నమ్మితి..
భువనావన.. యెపుడో యేమో నీరాక..!!

కనులకు వెన్నేల వడుపున కళలనీను చిరునగవై..
మనసివైరారా ..!శ్యామా ..యిదిగాదు మేర..!!

యమునా తటములయందో.. ఆ రాధామణితోనో..
యేమో నీ పొలకువలూ.. స్వామీఇక వెదుకలేను..

ప్రాణము.. మానము.. మరియభిమానము నీవైపోయీ..
దీనుడనై ..నీ కొరకై.. దినదినమును యెదురుచూచి..

ఆసలు అడియాసలుగా ఆవాసము దుఃఖముగా
యీశా యిక బ్రదుకను..! రావేమీ యష్టాక్షరినిధి..?

లక్ష్మీ నృసిం హ లాలీ

ఇందుగలడందులేడని 
సందేహము వలదు
చక్రి సర్వోపహతుండు
ఎందెందు వెదకి చూచిన
 అందందేగలడు దానవాగ్రణి వింటే

అన్నాడు ప్రహ్లాదుడు
నరసింహా వతారమై 
వుగ్రరూపమై
స్థంభంలోంచీ 
పరమాత్మ ప్రకటమయ్యాడు.

ఓరుగల్లు సామ్రాజ్జాధిపతి
ప్రతాప రుద్రుడు శివభక్తుడు
ప్రతిరోజూ ఒక కొత్త బంగారు శివలింగంతో 
అభిషేకం చేసేవాడు
అది తరువాత బ్రాహ్మణునికి దానం చేసేవాడు

అహోబిల క్షేత్రం మీద వెళుతుండగా తెల్లవారింది
కంసలిని  పిలిచి
త్వరగా ఒక శివలింగం చేసి పట్టుకురమ్మన్నాడు

ఎంతసేపైనా రాడా కంసలివాడు
ఏం జరుగుతుందో తెలియట్లేదు ప్రభూ
ఎంత ప్రయత్నించినా బంగారు పోత పోస్తే 
అది శివలింగం కాకుండా 
నరసిం హ స్వామిగా మారిపోతోంది..
అన్నాడు వణికిపోతూ..

చేసేది లేక 
నరసిం హ స్వామికే అభిషేకం చేసి ధ్యానం చేసాడు 
అపుడు నరసిం హ స్వామి దర్శనమైంది..

ఇదంతా నా క్షేత్రం
 ఇక్కడ నేనే వుంటాను 
నేను వేరు శివుడు వేరు కాదు..
అన్నాడు




అటువంటి వాడు నరసింహు డు..
ఆ నరసింహు నిపై పుట్టపర్తి కనకమ్మ గారికి 
అంటే మా అమ్మకు ఎనలేని ప్రేమ
అంతటి వాడినీ పసివాణ్ణి చేసి జోలపాడిందా తల్లి..



తొలి సంతానం పై తల్లి కి ఎంతప్రేమో
మా పెద్దక్కయ్యకు పెండ్లి చేసినప్పుడు.
ఆమె అత్తగారింటి ఇంటిదేవుడు
లక్ష్మీ నరసిం హ స్వామి..
అందుకే అక్కయ్యకోసం 
మురిపెంగా అమ్మ ఈ పాటను వ్రాసింది..

రచన : శ్రీమాన్ పుట్టపర్తి నారాయణా చార్యులు 
గానం : ధర్మరాజు వంశీ ప్రియ 

లక్ష్మీనృసింహ  లాలీ భక్తులను 
లాలించు తండ్రి లాలీ
సూక్ష్మావతార లాలీ చోళంగి
శ్రీనికేతనుడ లాలీ

పట్టుపర్యంకమందు శ్రీదేవి
పట్టుపునుగులు చిలుకగా
అమృతవల్లిని గూడుచూ నరసిమ్హ
అలత దీరగ నుండుమా

అలసివచ్చినవాడవూనరసింహ 
అలపెల్ల దీరగానూ
అలన శ్రె సతి హాసమే పూవులై
అలరారు గళమునందు

ఇరవుగా భూతలమునా నిలువగా
సరసమౌ వసతిలేక
గరుడాద్రి శిఖరి నుండి ఆశ్రితుల
గమనించి బ్రోతువయ్యా

వేదములె కోళ్ళుగానూ మంచమున
నాదిశలె పట్టెలుగను
శ్రీదేవి పానుపుగను భువనంపు
బాధలే మరువవయ్యా..

భక్తులర్పించు పాలు పండ్లును
రక్తితో గ్రహియించుచూ
లోకంపు జాడలరసి ఏకాంత
చిత్తమున దలపోయుమా

వేగిలేచినది మొదలు వేదనల
క్రాగి నవసెడి భక్తులా
బాధలను రూపుమాపి నీవెంతొ
బడలినావయ్య దేవా

తిన్నగా నవ్వెనేమో పెదవిపై
వెన్నెలలె వెల్లిగొనెను
కన్నతండ్రికి నిదురలో మనసులో
ఎన్నెన్ని ఊహలమ్మా

అలివేణులార మీరు కరములను
ఆలవట్టముల బూని
అలసిన నరసిం హు ని  విసరరే
అలక దీరంగ నిపుడూ

సరసంపు మాటలాడి నరహరి
సిరిగూడి నిదురింపగా
అరమోడ్పు కన్నుగవను చూడుడీ
దరహాస మిగురించెను

అభిలార్తి హర నృసింహ
అమృత శ్రీ నారసింహ 
గరుడాద్రి నారసింహ నిదురింప 
కమలాక్ష శ్రీ  నృసింహ

పరమ తారకమైన యీ నరసింహ 
భక్తి గీతము బాడుచూ
నరహరిని కీర్తింపగా వారికా
నృహరి సాయుజ్యయుక్తి..

పలుకులకందని వాడా..భావము కలచేవాడా..

స్త్రీ పురుష నపుంసక మూర్తియునుగాక

తిర్యక్ అమర నరాది మూర్తియునుగాక

కర్మ గుణ బేధ సదసత్ ప్రకాశికాక

వెనుక నన్నియు తానగు విభుతలంతు

అతను స్త్రీ కాదు 

పురుషుడు కాదు 

నపుంసకుడూ కాదు

అసలు దానికొక స్వరూపం లేదు

అది 

నిరాకార నిర్గుణ సచ్చిదానంద చైతన్య స్వరూపం

అది తనంత తాను గా 

ఒక రూపం పొందుతుంది

అది స్త్రీ కావచ్చు

పురుషుడూ కావచ్చు 

ఆకృతి కాదు ప్రధానం

లోపల వున్న పరమాత్మ తత్వం

మూర్తి ఆరాధన 

సగుణం నుంచీ నిర్గుణంలోకి వెళ్ళాలి

సాకారమైన మూర్ర్తి ఆరాధన నుంచీ

నిరాకారమైన ఆరాధనలోకి వెళ్ళటం 

సాధనలోని పై మెట్టు

ఇది తెలిసిన మహాపురుషులు

మన శంకర భగవత్పాదులు

రామానుజులు

రమణులు

ఇంకా

ఎందరో...

ఎందరో...

ఆనాటి భక్తీ రంజని లో మకు టా యమాన మైన కృతి 

రచన శ్రీమాన్ పుట్టపర్తి నారాయణా చార్యులు 
గానం ఆకాశవాణి  బృందం


పలుకుల కందని వాడా
పాపము కలచేవాడా
పరమ సమాధి లయంబున
పలుమరు తోచేవాడా

పురుషుడంచు భావించితె
పొలతిగ నగుపించు వాడా
పొలతియంచు యెంచితె
నిశ్చేతనముగ నెగడెడువాడా

గుణములు కలవాడంటే
గుణమొకటియు లేనివాడా
త్రిగుణంబుల ముసుగులోన
చిక్కియు చిక్కని వాడా

పలురకముల తనువులతో
ఇలపై నిలిచిన వాడా
పలుకులకూ మాటలకును
దక్కని తెరగులవాడా..